خوردن کشمش کیسه ای موجب از بین رفتن سنگ کلیه می شود

رایج ترین کشمش کیسه ای تیره است که معمولاً از انگور بدون هسته تامپسون به دست می آید. کشمش طلایی یا مسقطی معمولاً از انگور مسقطی سفید تهیه می شود.

سلطان ها از انگورهای زرد بی دانه سرچشمه می گیرند و معمولاً شیرین تر و نرم تر از سایر گونه ها هستند. بیدانه زانت، بیدانه یا کشمش کورنتی از انگور کورنت سیاه تولید می شود و اندازه آنها کوچکتر است.

کشمش شیرین است زیرا از حدود 60٪ قند تشکیل شده است که عمدتاً فروکتوز و گلوکز است.

که باعث ایجاد تصور رایج در مورد ناسالم بودن آنها می شود. با این حال، آنها سرشار از فیبر غذایی (3.3-4.5 گرم در 100 گرم) هستند که به اثر پری بیوتیک آنها کمک می کند.

کشمش

، زیرا به طور انتخابی توسط میکروارگانیسم های میزبان استفاده می شود و باعث ایجاد یک نفع سلامتی.در طی تولید کشمش، فرآیند کم آبی بخشی از قندهای انگور را به فروکتان، نوعی فیبر، تبدیل می‌کند.

در حالی که فروکتان ها در انگور قابل تشخیص نیستند، در کشمش، میزان فروکتان می تواند تا 8 درصد باشد. در گیاهان، فروکتان ها از ساکارز با عمل دو یا چند فروکتوزیل ترانسفراز مختلف ساخته می شوند.

علاوه بر این، کشمش منبع مهمی از پتاسیم و سایر ترکیبات فعال زیستی از جمله ترکیبات فنولیک و اسید تارتاریک است که ممکن است برای سلامت انسان مفید باشد.

علاقه روزافزون به مواد شیمیایی گیاهی در فعالیت های بیولوژیکی و فیزیولوژیکی آنها با ویژگی های ارتقا دهنده سلامت نهفته است. پلی فنول ها متابولیت های ثانویه گیاهی هستند و گزارش شده است که اثرات بیولوژیکی متعددی دارند.

پلی فنل های اصلی موجود در کشمش عبارتند از اسیدهای فنولیک (کافتاریک و کوتاریک اسید) و فلاونول ها (کوئرستین و کامپفرول گلیکوزیدها و روتین).  آنتوسیانین ها نیز شناسایی شده اند.

هر دو محتوای فنلی کل و فردی به طور گسترده ای در بین انواع کشمش متفاوت است. سایر مواد شیمیایی گیاهی جزئی موجود در کشمش تری ترپنوئیدها (اسید اولئانولیک، اولئانولیک آلدئید، بتولین و اسید بتولینیک) و اسید تارتاریک هستند که به طور هم افزایی با فیبر برای حفظ یک سیستم گوارشی سالم عمل می کند.