دانشمندان 69 عصاره را در آزمایشگاه آزمایش کردند. Cinnamomum cassia یا پوست درخت دارچین نرم و که شاخه و میوه دارچین است، در کاهش فعالیت HIV مؤثرترین بودند.
در یک مطالعه آزمایشگاهی در سال 2016، دانشمندان دریافتند که عصاره ای از دارچین فعالیت ضد HIV را نشان می دهد.
این بدان معنا نیست که غذاهای حاوی دارچین می توانند HIV را درمان یا از آن پیشگیری کنند، اما عصاره دارچین می تواند روزی بخشی از درمان HIV شود.
پیشگیری از مولتیپل اسکلروزیس، متخصصان دارچین را برای فعالیت در برابر ام اس (MS) آزمایش کرده اند.
در یک مطالعه، محققان به موش‌ها مخلوطی از پودر دارچین و آب دادند و آزمایش‌هایی را انجام دادند. به نظر می رسد که دارچین می تواند اثر ضد التهابی بر روی سیستم عصبی مرکزی، از جمله بخش هایی از مغز داشته باشد.
مطالعات همچنین نشان داده‌اند که دارچین ممکن است از سلول‌های T تنظیم‌کننده یا “Tregs” که پاسخ‌های ایمنی را تنظیم می‌کنند، محافظت کند.
به نظر می رسد افراد مبتلا به ام اس نسبت به افراد بدون این عارضه، سطح Tregs کمتری دارند. در مطالعات موش‌ها، درمان با دارچین از از دست رفتن پروتئین‌های خاص Tregs جلوگیری کرده است.
دانشمندان همچنین دریافته‌اند که درمان با دارچین سطح میلین را در موش‌های مبتلا به ام‌اس بازیابی می‌کند. ام اس زمانی رخ می دهد که پوشش میلین روی سلول های عصبی آسیب ببیند.
منبع NCCIHTrusted در حال حمایت از تحقیقات بیشتر در مورد اینکه چگونه دارچین ممکن است به درمان ام اس کمک کند.
کاهش اثرات وعده های غذایی پرچرب
در سال 2011، محققان به این نتیجه رسیدند که رژیم‌های غذایی سرشار از «ادویه‌های آنتی اکسیدانی» از جمله دارچین، ممکن است به کاهش پاسخ منفی بدن به خوردن وعده‌های غذایی پرچرب کمک کند.
شش نفر از غذاهای حاوی 14 گرم مخلوط ادویه استفاده کردند. آزمایش خون نشان داد که فعالیت آنتی اکسیدانی 13 درصد، پاسخ انسولین 21 درصد و تری گلیسیرید 31 درصد کاهش یافت.
