ارتباط آماری معنی داری نیز بین کفایت مالکیت کفش و استفاده محافظتی از کفش مشاهده شد.
کودکانی که چند جفت کفش جایگزین داشتند، استفاده محافظ کمتری از کفش داشتند.
این با مطالعات کیفی قبلی که کمبود جفت جیوه در تلویزیون قدیمی جایگزین را به عنوان یک عامل تعیین کننده مهم در استفاده از کفش گزارش کرده بودند، مطابقت دارد.
همچنین با مطالعات قبلی در مورد سایر رفتارها، مانند ارتباط در دسترس بودن میوه و سبزیجات در خانه با مصرف این مواد غذایی در بین کودکانو ارتباط بین دمپایی روفرشی به امکانات ورزشی و فعالیت بدنی در بین کودکان و نوجوانان.
در مطالعه حاضر، مالکیت کفش به طور مستقل احتمال استفاده منظم و بهینه از کفش را پیش‌بینی کرد.
تعامل آن با وضعیت اجتماعی و اقتصادی خانواده در استفاده محافظتی از کفش نیز قابل توجه بود.
استفاده بیشتر از کفش‌های محافظ برای جلوگیری موثر کودکان در سن مدرسه که در مناطق آندمیک زندگی می‌کنند از ابتلا به پودوکونیوز و سایر بیماریهای استوایی نادیده گرفته شده مورد نیاز است.
رویکردهایی که با هدف تشویق مالکیت چندین جفت کفش انجام می‌شوند، باید افزایش ظرفیت اجتماعی-اقتصادی خانواده‌های جوامع بومی پودوکونیوز را نیز در نظر بگیرند.
مداخلات تقویت معیشت که فرصت هایی را برای توسعه مهارت ها، خوداشتغالی، اعتبارات خرد و خدمات حمایت اجتماعی از جمله حمایت آموزشی از کودکان و دسترسی به مراقبت های چوب گردو رایگان یا یارانه ای فراهم می کند، ممکن است به توانمندسازی اجتماعی-اقتصادی خانواده های مبتلا به پودوکونیوز کمک کند.
ldren تا حدی توسط ظرفیت اقتصادی خانوارها تعیین می شود.
بنابراین، ایجاد شرایطی که ظرفیت خانواده‌های خودکار اکلیلی موقعیت اجتماعی-اقتصادی پایین‌تر را افزایش می‌دهد، می‌تواند نقش مهمی در استفاده محافظتی از کفش داشته باشد.
- منابع:
- تبلیغات:
