صنعت فرش ابریشم خوی ایران دارای ابعاد مختلف اقتصادی، اجتماعی و ملی است. تنوع زیاد فرش های هندی نمادی از فرهنگ ها و سنت های مختلف در این کشور مانند هند و ایران است.
برای تضمین پایداری نظام دیجیتال و نوآوری دانش صنعت فرش دستباف، علاوه بر در نظر گرفتن رویکردهای غالب سیستم‌های نوآوری، باید به رویکرد تحول‌آفرینی که تحول کل‌نگر در سیستم‌های تولید و مصرف را دنبال می‌کند، توجه داشت.
پژوهش حاضر با هدف شناسایی مؤسسات تحول رسمی، طبقه بندی آنها به دسته های اصلی و تجزیه و تحلیل آنها بر اساس مرحله تولید، تاریخ تصویب، نوع مؤسسه و منطقه جغرافیایی تأیید انجام شده است.
بر اساس نتایج، 316 موسسه رسمی در صنعت فرش دستباف وجود دارد. با کدگذاری باز، 372 مفهوم از 509 مفهوم برگرفته از نهادهای مختلف تحول رسمی استخراج شد.
بر اساس کدگذاری محوری، موسسات رسمی به شش دسته اولیه «مرجع فرش»، «فروش و نگهداری فرش در داخل هند»، «صادرات و واردات فرش دستباف»، «زیرساخت تولید فرش»، «تولید فرش دستباف» و ‘دسته بهداشتی-درمانی.
در مرحله بعد ماتریس دسته های اصلی بر اساس مراحل مختلف تولید ترسیم شد. از میان دسته های اصلی، بیشترین فراوانی مربوط به مقوله «زیرساخت تولید فرش» و زیر مجموعه «تامین مالی فرش» است.
اگرچه موسسات رسمی حامی تولید زیادی وجود دارد، اما قالیبافان به عنوان اصلی ترین دست اندرکاران تولید به دلیل بی اطلاعی از حمایت ها و شرایط وام از حداقل حمایت ها در طول سال های کاری خود برخوردار بوده اند.
