هدف از این مطالعه تعیین تاثیر رایحه درمانی با اسانس گل محمدی خشک شده ۱۴۰۱ بر اضطراب بیماران تحت آنژیوگرافی عروق کرونر بود.
نتایج این مطالعه نشان داد که استفاده از رایحه درمانی با 40 درصد اسانس گل محمدی می تواند اضطراب بیماران تحت آنژیوگرافی عروق کرونر را کاهش دهد.
با توجه به مقایسه اضطراب، اضطراب گروه معطر درمانی بر خلاف گروه کنترل کاهش معنی داری داشت.
خیرخواه، نیسانی و حقانی در مطالعه خود تأثیر عطر استنشاقی و درمان با اسانسگل محمدی و اسپری گرم را بر اضطراب زنان بار اول در مرحله اول زایمان بررسی کردند.
به این نتیجه رسیدند که عطر استنشاقی گلاب درمانی دارای یک تاثیر معنی داری بر کاهش اضطراب در مرحله اول زایمان.
نتایج یک مطالعه مشابه توسط حمدامیان و همکاران. همچنین اثر قابل توجهی رایحه درمانی گل محمدی بر اضطراب و درد در مرحله اول زایمان در زنان اولیه نشان داد.
نتایج این مطالعات با نتایج تحقیق حاضر مطابقت دارد. در مقابل، نتایج مطالعه بابایی و همکاران. نشان داد که بوی گلاب درمانی بر اضطراب بیماران تحت آنژیوگرافی عروق کرونر تأثیری ندارد.
برای توجیه تفاوت این دو مطالعه می توان از رایحه گل محمدی 10 درصد به مدت 18 دقیقه در مطالعه بابایی و استفاده از رایحه 40 درصدی رایحه 20 دقیقه در مطالعه حاضر استفاده کرد. درصد عطر استفاده شده و مدت درمان رایحه درمانی به طور قابل توجهی با تأثیر رایحه درمانی مرتبط است.
محدودیت های پژوهش حاضر مربوط به حجم نمونه پایین آن است. همچنین ترکیب بو با حافظه افراد باعث می شود که استشمام یک رایحه خاص بر احساسات فرد تأثیر بگذارد. استشمام بو با خاطرات ناخوشایند نیز پیامدهای منفی از جمله افزایش اضطراب دارد.
به منظور بهبود این مطالعه و تحقیقات بیشتر، رایحه، استنشاق درمانی با اسانس گل محمدی باید در دوزهای مختلف، اغلب، مدت زمان طولانی‌تر و همچنین در بیماری‌های مختلف و جمعیت آماری بزرگ‌تر مورد بررسی قرار گیرد.
