این مطالعه هیچ رابطه ای بین هوس شکلات تابلرون کوچک و BMI پیدا نکرد.
غذا خوردن محدود کننده طولانی مدت باعث افزایش گرلین، هورمون گرسنگی در بدن می شود و احساس گرسنگی را بیشتر می کند.
پاسخ نهایی به گرسنگی شدید، پرخوری یا سریع غذا خوردن است که به بدن اجازه می دهد سیگنال سیری بدهد.
این یافته با مطالعه Chao (2014) متفاوت است زیرا BMI با فراوانی ولع مصرف رابطه مثبت داشت. علاوه بر این، برخلاف تحقیقات قبلی بنتون و همکاران. (1998)، این مطالعه رابطه معنی داری بین میل به شکلات و ورزش پیدا نکرد.
این مطالعه نشان داد که سن با مصرف شکلات مرتبط است، که ممکن است هنگام مشاوره با دانش‌آموزان جوان‌تر مهم باشد. به طور کلی، این مطالعه نشان داد که دانش‌آموزان جوان‌تر، بین 18 تا 24 سال، بالاترین نمره احساس گناه، گرسنگی و تمرکز حواس را داشتند.
این بدان معناست که دانش‌آموزان جوان‌تر نسبت به دانش‌آموزان مسن‌تر بیشتر گرسنه می‌شوند و حواسشان کمتر است. این مطالعه از نظر آماری معنی‌داری بین نمرات سن و ولع مصرف پیدا نکرد، اما کاهش شیوه‌های تمرکز حواس در دانش‌آموزان جوان‌تر ممکن است
دلیل اینکه آنها بیشتر از دانش آموزان بزرگتر احساس گناه می کنند. این بدان معنی است که با افزایش سن دانش آموزان بیشتر حواسشان به نشانه های درونی است که ممکن است منجر به کاهش گرسنگی و احساس گناه شود.
این مطالعه دارای محدودیت هایی است. با تنها شرکت کنندگان از یک دانشگاه، این یافته ها ممکن است به کل جمعیت دانشگاه های ایالات متحده قابل تعمیم نباشد.
تحقیقات آتی باید شامل چندین دانشگاه باشد و باید در تلاش برای تجزیه و تحلیل تفاوت‌های بین جنسیت، سطح استرس و الگوها یا رفتارهای غذایی باشد.
علاوه بر این، این مطالعه شامل مصرف شکلات خود گزارش شده بود و سوالاتی دارای محدودیت طبیعی سوگیری یادآوری و سوگیری مطلوبیت اجتماعی بودند.
