صنعت خز مصنوعی فرصتی را دید. در اوایل دهه 70، E.F. Timme & Son، تولید کننده پالتو زنانه زارا خزهای تقلبی “Timme-Tation” مستقر در نیویورک، یک کمپین تبلیغاتی راه اندازی کرد که به صنعت پالتو زنانه خز حمله می کرد.
دوریس دی، مری تایلر مور، انجی دیکنسون، جین میدوز و آماندا بلیک برای یکی از آگهی‌های سال 1971 در مجله نیویورک نقل قول دادند.
دی گفت: کشتن حیوان برای ساختن پالتو زنانه گناه است. “یک زن وقتی از دیدن هر چیزی که به پشت او کشته می شود خودداری می کند، موقعیتی به دست می آورد. سپس او واقعاً زیباست.
این اولین حمله از یک جنگ طولانی بین فعالان حقوق حیوانات و پالتو زنانه خزدار بود که از افراد مشهور به عنوان مهمات استفاده می کرد. در یک کمپین نمادین در سال 1994، PETA مدل های نائومی کمبل و سیندی کرافورد را به نمایش گذاشت که برهنه ژست گرفتند و شعار “ترجیح می دهم برهنه باشم تا پالتو زنانه خز بپوشم” را به نمایش گذاشتند.
برندهایی مانند Calvin Klein اعلام کردند که دیگر از این پارچه برای دوخت پالتو زنانه استفاده نخواهند کرد. “آیا آینده ای برای پالتو زنانه خز وجود دارد؟” سوزی منکس آن سال در ووگ پرسید.
کارل لاگرفلد، طراح مد آلمانی، گفت: دختران جوان رویای کت خز را به عنوان تصویری از تجمل نمی بینند. “این نوع رویاهای جذاب دخترانه مربوط به مادر و خاله آنها است.”مارک های پالتو زنانه خز تقلبی همچنان بر روی زیتگیست سرمایه گذاری می کردند.
پالتو زنانه هایی با نشان‌های سیاسی به فروش می‌رسیدند و لباس‌ها به نمایش‌های مد که توسط سازمان‌های حقوق حیوانات حمایت می‌شد، اهدا می‌شد.
ur از نظر تاریخی بلندترین دال هویت و موقعیت مد بود، پالتو زنانه خزهای جعلی شروع به رقابت با آن کردند و عقاید سیاسی مترقی پوشنده آن را منتقل کردند.
در حالی که امروزه برخی از وگان ها با هر نوع پالتو زنانه خز مخالف هستند، به این دلیل که حتی تقلبی ها زیبایی شناسی را رایج می کنند، گروه های حقوق حیوانات عموماً از جعلی ها حمایت می کنند.
